Carsharing to nie tylko komunikacja miejska. To przede wszystkim koszty stałe. Po co komu w mieście kosztowny, 5-cio osobowy, własny samochód, którym przeważnie jeździ jedna osoba? Tym bardziej, że komunikacja miejska jest coraz lepsza.

Przewoźnicy i spedytorzy postulują, by pośrednik przy przewozie rzeczy posiadał „ubezpieczenie od prowadzenia działalności gospodarczej’’. Niech będzie to gwarancja bankowa. Ci spedytorzy, przewoźnicy i działacze, którzy lubią wypowiadać się w mediach, zwracają uwagę, że taka forma zabezpieczenia występuje w branży turystycznej.

Brexit może być twardy. Z tej okazji rozhisteryzowała się IRU. W ślad za nią inne organizacje przewoźników, wieszcząc katastrofę, w tym m.in. upadek JIT, co ma wpłynąć negatywnie na terminowość dostaw.

Broszury dla kierowców, opublikowane na stronie internetowej ZMPD, to polskie tłumaczenie angielskiej myśli biurokratycznej. Są tam angielskie zalecenia dla kierowców wjeżdżających do Wielkiej Brytanii i wybrane sankcje za uchybienia tamtejszym przepisom. Warto stosować się do tych zaleceń, choć forma w jakiej przedstawił je ZMPD zadziwia, o czym poniżej.

imo dramatycznych doniesień z frontu wojny przewoźnicy polscy vs rozum, branża TSL jest w gazie. Wynika to z rosnącej wymiany handlowej, której w ostatnim ogniwie łańcucha ton nadaje e-commerce.

Jest kilka rzeczy, na które uskarżają się pasażerowie komunikacji publicznej. Jazda autobusem, pociągiem, tramwajem, czy metrem oddziałuje na wszystkie zmysły, powodując uczucie dyskomfortu.

Niektóre głosy, dochodzące ze środowiska przewoźników kojarzą mi się z wypowiedziami polskiego Hibernatusa, który zapił na jakiejś gminnej egzekutywie PZPR w latach 60/70-tych ubiegłego stulecia i zaległ w chłodni zakładów mięsnych. Dopiero teraz go wywleczono i odmrożono. Trzeba mu tłumaczyć świat ab ovo, ale ze względu na szczupłość szpalty, przechodzę od razu do epoki Jagiellonów.

Cóż takiego jest w naruszających nietykalność umysłową odbiorców raportach, konferencjach i publikacjach polskich o liberalizmie vs protekcjonizmie, czego Niemcy czy Francuzi mieliby się przestraszyć i czego nie wiedzieliby sami od dawna?

Dawno, dawno temu w odległym schyłku XX wieku, w złotej erze zarządzania relacjami z klientem (CRM), kiedy czas trwania kontraktu wynosił min. 3 lata, a średnio 5 lat, przetargi były organizowane, przeprowadzane i rozstrzygane przez działy logistyki, które były właścicielem całego procesu.

Z perspektywy mojej wsi, nie widzę zbyt wyraźnie poczynań strategów logistycznych na najwyższym szczeblu. Od czasu do czasu oglądam jedynie w Internecie, na stronach różnych urzędów, prezentacje i czytam enuncjacje o postępach prac nad polskim samochodem elektrycznym.

31 stycznia w Paryżu podczas spotkania ministrów transportu Austrii, Belgii, Danii, Francji, Luksemburga, Niemiec, Norwegii, Szwecji i Włoch podpisany został „Alians drogowy”, którego celem jest zwalczanie nieuczciwej konkurencji (nazywanej także „dumpingiem socjalnym”) w transporcie drogowym.

Jednym z ważnych zastosowań ogniw wodorowych jest napędzanie pojazdów, na co zwraca uwagę Rada Wodorowa w raporcie: „How hydrogen empowers energy transition’’. Autorzy przewidują nie tylko szybki przyrost ilości FCEV w motoryzacji i transporcie kołowym, ale także dalsze badania nad możliwością wykorzystania wodoru w transporcie morskim i lotniczym.

Wszystko dzieje się w USA. Właśnie tam ogłoszono pierwszy komercyjny, licencjonowany, autonomiczny przewóz towaru, o czym donosi Alex Davies z www.wired.com – „Uber’s Self-Driving Truck Makes Its First Delivery: 50,000 Beers’’.

Specjaliści od ECR dywagują już od ponda 20 lat nad usprawnianiami. Integracja, EDI, just in time, automatyczne uzupełnianie zapasów, przewija się w dyskusjach i staje się nudne. W supermarketach zaś nadal uwija się personel.

HTT – Hyperloop Transport Technology to wizja, którą Elon Musk roztoczył przed zdumioną publicznością w 2013 roku. W 2015 zaczęły dochodzić informacje o budowie eksperymentalnego odcinka, a ostatnio gruchnęła wieść o przymiarce do pierwszej komercyjnej linii w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Przemysł samochodowy oferuje tzw. „długie” zestawy, czyli o łącznej długości 17,8 m w przypadku zestawu naczepowego i 24 m w przypadku zestawu z przyczepą. Tego typu pojazdy są już testowane od pewnego czasu w Holandii.

Uber to aplikacja, dostarczająca publicystom nieustających inspiracji.  W Warszawie, bez żadnych przeszkód prowadzi operacje, w Oslo jest przedmiotem sporów, a do Berlina go nie wpuszczono. Zaś w Toronto jest ciężarkiem rzucanym na szale politycznych rozgrywek w magistracie ( Jennifer Pagliaro „ Fate of Uber in Toronto hangs in the balance ‘’- Toronto Star).

Przedstawiony ostatnio przez Ministerium Energii program „ Pakiet na rzecz czystego transport’’ ładnie wygląda w prezentacji, ale nie opiera się na sięgających dostatecznie głęboko założeniach.

Jak każda zmiana kojarzy się ze wzrostem niepewności, a nawet lękiem, bo dotychczas obowiązujące reguły gry i układy międzyludzkie ulegną zmianie.

Dzieje się! Warto zatem przypomnieć nieco historii, której częścią są także przewoźnicy. Rok 1989 – wybory i Polska z dnia na dzień staje się Pewexem.

Wydawałoby się, że nie ma nic prostszego niż jazda po autostradzie lub drodze samochodowej. Nie trzeba czekać na okazje do wyprzedzania, średnia prędkość jest wysoka, po drodze są parkingi...

Byliśmy przyzwyczajeni do tego, że przetargi rozstrzygają działy logistyki. Potem sytuacja uległa zmianie i o zwycięstwie zaczęły decydować działy zakupów, które nie miały pojęcia o procesach, ani o jakości i dla których jedynym liczącym się kryterium była cena.

Obserwatorzy ekscytują się pojazdami autonomicznymi, które mogłyby poruszać się po drogach publicznych. Jest jednak kilka sektorów biznesu, gdzie pojazdy po takich drogach się nie poruszają.

Operatorzy logistyczni zajmujący się obsługą ładunków drobnicowych i/lub PTL rzadko wykorzystują dane dostępne w ich bazie, aby stwierdzić, gdzie sprzedaż powinna szukać klientów.

W parlamencie norweskim padło hasło o zaprzestaniu rejestracji samochodów spalinowych od 2025 r. Jednocześnie od 2030 r. miałoby jeździć po norweskich drogach 75% dalekobieżnych autobusów i 50% ciężarówek elektrycznych.

Każdy dzień przynosi ze sobą informacje na temat pojazdów autonomicznych. Włączenie się do wyścigu nowego gracza, poza jego prezentacją, jest dobrą okazją do krótkiego podsumowania.

Nawet najpiękniejsza i najużyteczniejsza teoria niezweryfikowana w praktyce pozostaje tylko teorią. Dlatego często tak trudno je zrozumieć, nawet wykładane przez najznamienitszych profesorów. Dlatego naukowcy tak intensywnie poszukują kontaktu z biznesem, bo wiedza, bez praktycznego zastosowania nie daje takiego prestiżu, jak powszechnie stosowane rozwiązania.

UOKiK nie dopatrzył się niczego nagannego w przewozach pasażerskich przy użyciu platformy Uber i obwieścił to w stosownym oświadczeniu. Urząd będzie jednak dalej monitorował, analizował i przyglądał się. Warto zatem zastanowić się co i czemu.

Homo rzekomo sapiens jest ewolucyjnie przystosowany do „czytania” obrazów i emocji oraz reagowania na naturalne dźwięki. Dlatego mowa artykułowana spowalnia pojmowanie.

Tekst red. Cezarego Banasiaka "Platooning. Czas na nowe definicje" PGT nr 15/2016 o inteligentnych konwojach ciężarówek autonomicznych przypomniał mi inne inteligentne rozwiązanie, wprowadzone wiele lat temu przez Rosjan i Niemców.

Po kilku miesiącach mogę pokusić się o pierwsze refleksje i porównania dotyczące obu krajów. Pominę sferę polityczną, bo gdy w Polsce mamy do czynienia z nachalną propagandą a la Putin, to w Niemczech nikt nawet nie pomyśli o tym, żeby tknąć Trybunał Konstytucyjny.

Istnieje kategoria prawna – dobra reputacja przewoźnika. Prostolinijny, wiodący zwykłe, wiejskie życie ciemnogrodzianin, taki jak ja, przygląda się jej ze zdziwieniem.